به‌طورکلی از هر سه نفر سالمند یک نفر زمین خوردن را به‌عنوان بزرگ‌ترین علت مرگ و آسیب‌دیدگی در دوران سالمندی تجربه می¬کند. در سال ۲۰۰۹ در آمریکا 2/2 میلیون زمین خوردن غیر کشنده در میان سالمندان رخ‌داده است که نیاز به خدمات اورژانس داشتند و بیشتر از ۱۸۱ هزار نفر از آن‌ها در بیمارستان‌ها بستری شدند و در همین سال نوزده هزار سالمند به علت زمین خوردن جان خود را از دست دادند که همین امر منجر شد، زمین خوردن به‌عنوان پنجمین علت مرگ در سالمندان بالای ۶۵ سال محسوب گردد. مواردی نظیر ضعف عضلات پا، صافی کف پا، زانوی پرانتزی، بدشکلی های انگشتان و کاهش انعطاف پذیری در مفاصل از جمله اختلالات شایعی هستند که با تشخیص به موقع و اقدامات پیشگیرانه مناسب میتوان از بروز اختلال در راه رفتن سالمندان و زمین خوردن های احتمالی جلوگیری نمود.